[ad_1]
جمعی از پیشکسوتان سیاست خارجی در بیانیه‌ای با تأکید بر اینکه زمان آن فرا رسیده تا گفتمان سیاست خارجی و دیپلماسی کشور با رویکردی جسورانه و سازنده متحول شود، نوشتند: جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر میراث غنی تاریخی، فرهنگی و تمدنی و نیز موقعیت بی‌بدیل جغرافیایی خود، شایستگی آن را دارد که نقشی فعال، متوازن، مبتکرانه و مبتنی بر احترام متقابل در عرصه منطقه‌ای و جهانی ایفا کند. پیشینه فکری و فلسفی ایران، ریشه در قرون متمادی تعامل با ملت‌ها، فرهنگ‌ها و ادیان دارد که می‌تواند بن‌مایه دیپلماسی نوین کشور باشد؛ دیپلماسی‌ای مبتنی بر گفتوگو، همزیستی و مسئولیت‌پذیری متقابل.
در ادامه این بیانیه با اشاره به اینکه تعامل سازنده با کشورها و قدرت‌ها در شرق و غرب عالم باید به عنوان سنگ بنای روابط خارجی ایران مورد توجه قرار گیرد، آمده است: سیاست خارجی کشورمان در دهه‌های گذشته، از سویی تحت تأثیر فشارهای خارجی، تحریم‌های گسترده، رویدادها و تحولات منطقه ای و بین‌المللی، و از سوی دیگر گرفتار محدودیت‌های داخلی و تصمیم‌سازی‌های غیر منعطف و بعضاً ناهماهنگ، با چالش‌های ساختاری و راهبردی مواجه بوده است. کاهش اطمینان سازی با همسایگان و قدرت‌های جهانی، حاصل پیام‌‌های متناقض، سیاست‌گذاری‌های ناهماهنگ و انباشت تنش‌ها، مجموعاً توان چانه زنی و قدرت دیپلماسی ایران را کاهش داده است.
نویسندگان این بیانیه همچنین در خصوص راهکارهای گذر از این شرایط تأکید دارند: نخستین گام، بازتعریف مؤلفه‌های سیاست خارجی با رویکردی واقع‌گرایانه، هوشمندانه و منفعت محور است که می‌تواند مسیر تحول را هموار سازد. تحول در رویکرد سیاست خارجی مستلزم تغییر نگاه به مفاهیم «قدرت»، «بازدارندگی»، «نفوذ»، «امنیت» و «منفعت» است. درک عمیق از نقش قدرت متکثر در تولید اقتدار ملی، آگاهی از مؤلفه‌های بازدارندگی همه‌جانبه و تمرکز بر ائتلاف‌ها و قدرت‌های ائتلاف‌ساز بر اساس مؤلفه‌های موازنه قدرت و تهدید و نیز تأکید بر نقش منافع ملی و کاهش آسیب‌ها، جایگاه ایران را به‌عنوان شریکی قابل اعتماد در داخل و خارج ارتقا می‌بخشد.
همچنین با تأکید بر اینکه امنیت کالایی تک ساحتی و صرفاً سخت نیست، تصریح شده است: تجربه‌های موفق در امر حکمرانی نشانگر درکی عمیق از مفهوم رویکرد ترکیبی «امنیت» است که موجب تسهیل در تحقق اهداف سیاست خارجی و توانمندی‌های ملی و امنیتی برای رقابت سازنده در جهان پیچیده امروز است؛ فرصت‌ها زود گذرند و منافع سیّال و تابع مجموعه‌ای از شرایط متغیر و متحول در داخل، منطقه و جهان می‌باشند. رویکرد فرصت‌محور و منفعت‌گرا در سیاست خارجی اقتضا می‌کند که از طریق گفتوگو و مذاکره با طرف‌های ذیربط خارجی از بازگشت و یا تشدید تحریم‌ها علیه کشور جلوگیری به عمل آید. هرگونه فرصت سوزی و تعلل در مواجهه با چنین امر مهمی می‌تواند به خسارات جبران‌ناپذیر و غیرقابل محاسبه‌ای برای ملت و کشور منجر شود که هیچ گونه توجیه و عذری برای آن قابل پذیرش نخواهد بود.
این بیانیه با تأکید بر اینکه انسجام داخلی از طریق احترام به حقوق مشروع و قانونی ملت و بها دادن به نظرات و آرای نخبگان و کارشناسان و تدبیر در رفع مشکلات فوری و حیاتی مردم، ضرورتی اجتناب ناپذیر است، افزود: مقاومت یک پارچه و انسجام ملت ایران در دوران جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، گوهر گرانبهایی است که باید در جهت تداوم و تقویت آن با جدیت و عزم راسخ تلاش کرد. تقویت دیپلماسی دوجانبه، چندجانبه و منطقه گرا، با تمرکز بر نهادهای مؤثر بین‌المللی، همراه با اصلاح سازوکارهای داخلی و تقویت نقش نهاد تخصصی وزارت امور خارجه، بویژه از طریق بهره‌گیری از ظرفیت‌های فکری دانشگاه ها، اندیشکده‌ها و نخبگان، می‌تواند کارآمدی سیاست خارجی را به طور محسوسی افزایش دهد.
در ادامه با تأکید بر اینکه وزارت امور خارجه مرجع رسمی و قانونی دیپلماسی کشور است، امضاکنندگان این بیانیه نوشتند: ما، جمعی از پیشکسوتان سیاست خارجی، با اعتماد به توانمندی‌های ملت سر افراز و نظام جمهوری اسلامی ایران، بر این باوریم که با جسارت دیپلماتیک، می‌توان رویکرد سیاست خارجی کشور را بر پایه تمرکز بر حفظ امنیت و توان ملی و اولویت بخشیدن به جایگاه توسعه و پیشرفت، با تعامل سازنده و تأکید بر منافع ملی و عقلانیت راهبردی باز تعریف کرد و نقش مؤثری در حل مشکلات، چالش‌ها و ارتقای جایگاه ایران در منطقه و جهان ایفا نمود. تحقق این امر، مستلزم اراده‌ای ملی، بازنگری در روایت‌های رسمی، و همگرایی نهادی در عرصه تصمیم‌سازی کشور است، تا جمهوری اسلامی ایران با گذار از بحران‌ها، با صدایی رسا، متوازن و خلاقانه، تصویری سازنده از خود در منطقه و جهان به نمایش گذارد.
امضا کنندگان – ۷۸ نفر:
احمد اجل لوئیان – مسعود ادریسی – محمد جواد آسایش زارچی – رضا آستانه پرست – باقر اسدی – محمود اسماعیل نیا – مصطفی اعلایی – امیر علی امام جمعه شهیدی – جواد امین منصور – اکبر امینیان – محمد ایرانی – نعمت‌الله ایزدی – احمد بادپا – مرتضی بانک – محمد رضا بختیاری – مهدی برنایی – بیژن بنکدار – محمد حسین بنی اسدی – محمد مهدی پور محمدی – مهدی تابشیان – نصرت الله تاجیک – مرتضی توسلی – علی جنتی – احمد حاج حسینی – پیروز حسینی – مجید حمیدی بنام – سید عباس خادم حقیقت – شمس الدین خارقانی – علی خرم – مرتضی خلج – مهدی دانش یزدی – محمد رضا دخانچی – ابوالقاسم دلفی – محمد رئیسی – حسین رجبی – ابراهیم رحیم پور – محمد رضایی نوری – محمد روحی صفت – ابوالفضل رهنما هزاوه ای – محمد زائری امیرانی – صباح زنگنه – سید جلال ساداتیان – محمد علی سبحانی – ناصر سرمدی – محسن شریف خدایی – حمید شیرخدایی – سید محمود صدری – مرتضی صولت – محمد طاهری – حسن طاهریان – رضا طباطبایی – رحیم عابدان زاده – سید علاءالدین غروی – علی اکبر فرازی – محمد فرجی – مهدی فریدزاده – جاوید قربان اوغلی – جواد کچوئیان – حمید کریمی نیا – فرهاد کلینی – عبدالرحیم گواهی – علی ماجدی – علی اشرف مجتهد شبستری – قاسم محب علی – سعید محبوبی نژاد – مهدی محبی – بهزاد مظاهری – محمد مهدی مظاهری – منصور معظمی – سید جعفر موسوی – سید حسین موسویان – سید رضا میرحسینی – محی الدین نجفی – حسین نصیری – علی نعمت‌اللهی – مهدی نواب – کامران هاشمی – سید موسی هاشمی گلپایگانی
[ad_2]
منبع خبر